Opis

Tetra cesarska - Nematobrycon palmeri. Ta wspaniała ryba została opisana już w roku 1911 roku, ale w akwariach europejskich pojawiła się dopiero w roku 1959. Od innych ryb z rodziny kąsaczowatych odróżnia brak płetwy tłuszczowej. Jest gatunkiem towarzyskim i zgodnym, samce posiadają swoje rewiry, których strzegą wzajemnie przed sobą nie wyrządzając sobie przy tym krzywdy. Łatwo jest określić płeć tetry, ponieważ samce mają środkowy promień płetwy ogonowej znaczne dłuższy od sąsiednich. Przez bok ciała biegnie szeroki czarny pas, który rozpoczyna się od dolnej szczęki i przejściowo obniża nad brzuchem. Ciało nad tym paskiem lśni niebiesko i fioletowo. Samice mają również pełniejszy brzuch, a ich ubarwienie nie jest tak efektowne jak u samców. Charakterystycznie żerują wśród roślin, pochylając ciało i wystawiając z gąszczu ogony niczym korony. Tetra cesarska należy do jednych z najbardziej żywotnych, przy odpowiedniej diecie i dobrze utrzymanym akwarium, niestresowana, może przeżyć 5 lat.

Rodzina

Kąsaczowate.

Pochodzenie

Występuje w Kolumbii, w dorzeczu rzeki San Juan.

Długość

Osiąga do 6 centymetrów.

Odżywianie

Przyjmuje większość pokarmów. Szczególnie chętnie spożywa rozwielitki, wazonkowce, rureczniki oraz oczliki.

Temperatura

Toleruje temperatury z zakresu 22-26 C.

Warunki hodowlane

Nie trzeba jest trzymać w stadzie, ale koniecznie w parze lub dwóch parach. Potrzebuje otwartej przestrzeni do pływania, która jest obrośnięta gęstą roślinnością. Tetra lubi wodę kwaśną, z dodatkiem garbników, aczkolwiek nie jest to wymagane. W zbiorniku wskazany jest półcień , np. od pływających roślin oraz ciemne podłoże i dekoracje. Woda powinna być podmieniana w małych ilościach (do 10%). Preferują wodę starą i zarazem krystalicznie czystą.

Rozmnażanie

Sukces hodowlany zależy głównie od wyboru samca, ponieważ nie wszystkie są płodne. Ryby umieszcza się parami w niewielkich (około 10 litrowych) akwariach. Przed tarłem samice oddziela się od samców przeciętnie na 2 tygodnie. Temperatura wody powinna wynosić 24-26 C, pH 7,0-7,5, twardość 10 dGH i do 2 dCH. W nadmiernie kwaśnej i miękkiej wodzie nie ma zaburzeń wylęgów, ale u młodych larw występuje często puchlina wodna. Ponadto zbiornik tarliskowy powinien być zaopatrzony w siatkę ochronną na dnie oraz znacznej wielkości kłębek mchu jawajskiego. Samiec bywa dosyć brutalny w stosunku do samicy, która ukrywa się w roślinności, a gdy jest gotowa to sama szuka towarzystwa samca. Nazbyt agresywne samce mogą słabo nadawać się do tarła. Tarło następuje zazwyczaj na drugi lub trzeci dzień. Tetra cesarska zwykle chętnie odbywa tarło, ale jej płodność jest mała. Larwy wylęgają się po dobie inkubacji. Narybek łatwo jest wykarmić ,,pyłem”, larwami artemii itp. Młode chrońmy przed zbyt mocnym światłem i stresem.