Żaglowiec skalar

Opis

Żaglowiec skalar – Pterophyllum scalare. Żaglowiec skalar niewątpliwie należy do najbardziej popularnych i najpiękniejszych ryb akwariowych. Jest rybą stadną, którą należy hodować z gatunkami o podobnej wielkości. Generalnie można stwierdzić że nie jest rybą trudną w hodowli. Żaglowiec skalar znany jest hodowcom od początku XX wieku. Gatunek ten jest silnie bocznie spłaszczony. Możemy wyróżnić bardzo dużo odmian skalara takich jak np.: srebrzysta, marmurkowa, dymna i czarna. Samca możemy rozpoznać po wysklepionym czole, które u samicy jest praktycznie proste.

Rodzina

Pielęgnicowate.

Pochodzenie

Dorzecze Amazonki.

Długość

Ryby występujące w warunkach naturalnych do 20 cm, natomiast w akwarium zazwyczaj krótsze.

Odżywianie

Chętnie spożywa większość pokarmów suchych i żywych dostępnych w handlu.

Temperatura

Od 24 do 28 C.

Warunki hodowlane

Żaglowiec skalar wymaga dużego akwarium. Akwarium musi być maksymalnie długie i głębokie. Najlepiej akwarium obsadzone roślinami z boku i z tyłu, z pozostawioną znaczną przestrzenią do pływania. Skalar jest rybą odporną na parametry wody, jednakże najlepiej jak woda jest miękka i kwaśna. Preferują silne oświetlenie z roślinami pływającymi przy powierzchni wody, dającymi lekki cień. Skalary dostępne w handlu są znacznie bardziej wytrzymałe, niż osobniki z odłowu. Akwarium powinno być zaopatrzone w dobry system filtracyjny. Skalarów nie należy trzymać z gatunkami które wykazują tendencję do obgryzania płetw.

Rozmnażanie

Żaglowiec skalar jest gatunkiem dobierającym się w pary. Dojrzałość płciową osiągają po około 8-10 miesiącach. W okresie przed tarłem skalary przeganiają inne osobniki z miejsca które wybrały sobie na miejsce złożenia ikry. Skalary składają kleista ikrę zazwyczaj na szerokim wcześniej wyczyszczonym liściu. Zarówno samiec jak i samica opiekują się ikrą, a potem narybkiem. Akwarium z ikrą należy mocno natleniać. Aby zapobiec pleśnieniu ikry można dodać do wody odrobinę trypaflawiny . Ikra rozwija się po około 2 dniach. Po około 3 dniach od wyklucia się młodych możemy rozpocząć karmienie pierwotniakami.